روز تولدش،روز شهادتش می شود...

امیر درعملیات تکمیلی کربلای5کهبارمز مقدس یا زهرا(س)آغز شده بود، درروز 12 اسفند، هم زمان با روز تولد

19سالگی اش  یه مادر سادت اقتدا کرد وبه شهلدت رسیدوآخرین کلامی که ازکلامش خارج شد،این عبارت بود:

"یافاطمه^(س)مددی"

پدرش می گفت:آخردین باری که مرخصی آمده بود،بالحنی پدرانه به او گفتم:الان شب عید است،اینجابمان،نرو جبهه.

این جا هم می شه خدمت کرد.من الان سالهاست که برای خدا خدمت می کنم.با همه احترامی که به من می گذاشت

سرش را بالا گرفت وگفت:پدرفکرمی کنی!!!

خداحافظ دنیا...

15سال بعد ازولفجر مقدماتی از دل فکه پیکر یک شهید پیدا شد،

که اعدادو ارقام پلاکش ناخوانا بود.

معلوم بود نوجوان است.مثلا14یا15ساله.

توی جیب لباسش یک تکه کاغذ سالم مانده بود،که به سختی خوانده می شد.

واینک این یادگار را با دل وجان بخوانید:

بسمه تعالی

جنگ بالا گرفته است،مجالی برای هیچ وصیت نیست،جز همین که امام را تنها نگذارید.

تا هنوز چند قطره خون در بدن دارم ،حدیثی از امام پنجم^(ع) می نویسم:

به تو خیانت می کنند،تو مکن.

تو را تکذیب می کنند آرام باش.

تو را می ستایند،فریب مخور.

تو را نکوهش می کنند،شکوه نکن.

مردم شهر از تو بد می گویند،اندوهگین مشو.

همه تورا نیک می خوا نند،مسرور مباش.

آنگاه از ما خواهید بود.(تحف العقول،صفحه284)

دیگر نایی در بدن ندارم،خداحافظ دنیا...

به خدا نه تو،ونه هیچ کس نمی داند،این عشق بازی از آن کیست.

_{سلام دوست خوبم،که نمی شناسمت.
هیچ وقط از تو خداحافظی نمی کنم.}